Een paar jaar geleden tipte mijn moeder mij op Facebook over een Fins kampioenschap heavy metal knitting. Nu hou ik van heavy metal, maar ik kan niet gitaarspelen en in breien ben ik ook geen ster. Ik doe liever aan heavy metal sewing. Letterlijk met zwaar metaal: mijn antieke Succes handnaaimachine. Toevallig was ik op het moment dat ze mij tipte ook bezig met een muzikaal handwerkproject. Mijn favoriete schoudertas was gemaakt van stevig canvas met een sierstofje op de voorkant. Die voorkant was na jaren trouwe dienst bij wandelingen, uitjes en concerten behoorlijk versleten. Daar moest ik iets mee.
In 2015 gingen mijn man en ik voor het eerst naar Roadburn, een underground festival met metal, progrock en psychedelische muziek. We kenden niet veel bands in de line-up, maar het was geweldig! Het bleek een fantastische manier om nieuwe artiesten te ontdekken en de sfeer was kei goed. Na afloop knipte ik de sluiting van het polsbandje voorzichtig los met een kniptang. Ik wist nog niet wat ik met het lint zou doen, maar ik wist wel dat ik het ergens voor wilde gebruiken. Een paar jaar lang spaarde ik de polsbandjes op, zonder concreet doel.
In 2019 kwam ik thuis van Roadburn met een hoofd vol nieuwe muziek, een versleten tas, een vijfde polsbandje en een plan: Versleten stofjes eraf, nieuwe lapjes en polsbandjes erop, dichtnaaien en ik heb een tas die me dagelijks herinnert aan heel wat fantastische uurtjes. Ik begon al enthousiast te tellen hoeveel keren ik nog naar Roadburn zou kunnen, voor ik op de achterkant verder zou moeten. Maar het lot besloot anders.
In 2020 was er geen Roadburn. De toegangskaartjes hingen al op het prikbord, we zouden beginnen met inluisteren en toen brak corona uit in Tilburg. Het festival werd afgelast. Dit jaar konden we gelukkig genieten van een online versie van het festival: Roadburn Redux. Niet hetzelfde, maar wel een kans om nieuwe muziek te ontdekken. In de livestreams was te zien dat de weinige artiesten die in 013 optraden een polsbandje hadden. Wij kijkers thuis moesten het helaas zonder doen. Tijdens de laatste avond Roadburn heb ik dan maar zelf een polsbandje gemaakt. Het op de tas naaien liet even op zich wachten, maar dat is nu ook klaar. Roadburn Redux 2021 – Homeburn – ik was erbij!
