In de jaren tachtig kostte een echte Barbiepop van Mattel wel 40 gulden. Sindy en Fleur waren iets iets goedkoper, maar kleertjes waren best betaalbaar. Daarvan had je in de speelgoedwinkel wel een plank vol. Ik heb zelf geen kinderen, maar ik hoor dat kinderen van tegenwoordig net zoveel poppen als kleertjes hebben. Dat komt doordat de poppen goedkoper zijn geworden (ook van mindere kwaliteit, als je het mij vraagt) en doordat er niet zoveel keuze meer is aan kleding. Daarom maak ik nu Barbiekleertjes als cadeautjes voor mijn nichtjes en petekind. Hierbij een impressie van mijn werkjes van vorig jaar.
T-shirt en pantalon
Het model van het T-shirt heb ik nagemaakt van mijn oude Barbie Jeans (1988?). Dit exemplaar is van een stukje tricot van een versleten jurk van mezelf. Het was niet moeilijk om te maken en omdat de stof niet rafelt, was omzomen niet eens nodig. De broek is van een lap wol die ik overhield na het inkorten van een te lange winterbroek. Hij past zowel oude als nieuwe Barbies.
T-shirt en rokje
Ook dit rokje is van een restje stof met elastiek in de taille. Het patroon heb ik zelf verzonnen en is supersimpel. Het T-shirt is van een oude pyjamabroek met een opstrijkplaatje ter versiering.
Jurk
Dit lapje kreeg ik een keer cadeau van Sinterklaas, om mee te knutselen. Het patroon baseerde ik op een rok die een vriendin van mijn oudtante twintig jaar geleden maakte. Hij is versierd met kant-en-klare gehaakte band van katoen.
Spijkerjack
Dit patroon komt uit een Barbie tijdschrift (nr. 25, 1989). Het originele ontwerp was voor een zwart jack met een stoere tijger. Helaas kon ik alleen maar lieve plaatjes vinden. De jeansstof is van een versleten spijkerbroek die inmiddels is verknipt tot een hele reeks handwerkprojecten.
Vest
Dit vest is gehaakt van twee kleuren biokatoen met meegehaakt glittergaren. Het patroon is heel simpel – het zijn allemaal rechthoeken – maar met een dubbele draad haken is niet heel gemakkelijk. Wil je het ook proberen? Download het patroon.
Onderjurk
Deze onderjurk is ook al heel simpel. Ik maakte hem van een lapje voeringstof van de kringloopwinkel en gebruikte de rafelige zelfkant als onderrand. Het patroon is bijna vierkant: 14 cm lang, boven 14 cm breed en onder 15 cm. De bovenrand en de taille zijn tunnels waar een dun rond elastiek doorheen loopt.
Tips voor als je zelf aan de slag wilt.
De eerste kleertjes maakte ik op maat voor mijn oude Barbie. Dat bleek niet zo handig. Barbie heeft sinds de jaren tachtig een wat menselijker figuur gekregen. En kinderen zijn goudeerlijk, dus één van de meisjes riep toen ze het T-shirt uitprobeerde: “Hij is te groot”. Na die blunder kocht ik bij een kringloopwinkel een nieuwer model Barbie. Ze heeft lelijk mintgroen haar, maar wel de juiste afmetingen. Sindsdien heb ik geen klachten meer gehad.
Ik bewaar altijd alle restjes stof omdat het wel weer van pas komt bij knutselwerkjes. Zo heb ik een blikje vol lintjes die ik uit truien, jurken en rokken heb geknipt, omdat ze vaak naar buitenkant hangen of in mijn nek kriebelen. Die komen nu mooi van pas.
Heb je zelf geen verzameling? Voor restjes wol en stof, knoopjes en lint kun je vaak bij de kringloopwinkel terecht.
Het ene lint is het andere niet. Er is goedkoop polyester lint te koop waarvan de patroontjes (lijnen of stippen) er in de wasmachine weer afgaan. Dit is bedoeld om cadeau’s mee in te pakken, niet om mee te naaien. Als je goedkoop goede kwaliteit lint wil, kijk dan begin januari bij de uitverkoop van kerstversieringen. Succes verzekerd!
Ook de kwaliteit van strijkplaatjes valt soms tegen. Als ze niet heel geweldig plakken, naai ze er dan op met een festonsteek.
Tot slot een foto van het eerste Barbiekledingstuk dat ik ooit maakte, meer dan dertig jaar geleden.
